Integración específica do sitio Insira con precisión os xenes obxectivo nun punto activo específico
A integración específica do sitio é o proceso de personalizar un sitio web ou unha aplicación para que se adapte ás necesidades únicas dun determinado sitio web ou aplicación.É un proceso que implica realizar cambios no código e estrutura existentes do sitio web ou da aplicación co fin de facelo máis eficiente e eficaz para as necesidades específicas do sitio.A integración específica do sitio pódese usar para modificar funcións existentes, engadir novas funcións e mellorar a usabilidade global do sitio web ou da aplicación.Isto é especialmente útil para as empresas que teñen varios sitios web ou aplicacións que deben integrarse entre si para ofrecer aos seus clientes unha experiencia perfecta.
A integración de sitio específico nas células CHO é un proceso que se usa para introducir un xene de interese nunha localización ben definida no xenoma das células de ovario de hámster chinés (CHO).Este proceso implica usar un encima recombinase específico de sitio para dirixir unha secuencia específica no xenoma da célula CHO e despois integrar o xene de interese na secuencia diana.Este método permite un control máis preciso sobre a inserción de xenes no xenoma da célula CHO e pode axudar a evitar a integración aleatoria, que pode ter efectos nocivos nas células.As principais vantaxes deste método son que proporciona un maior control e precisión sobre o proceso de integración, así como un maior nivel de estabilidade do xene no tempo.Ademais, este método pódese usar para introducir varios xenes en diferentes lugares dentro da célula, o que o converte nunha poderosa ferramenta para a manipulación de xenes.
Vectores de orientación
Os vectores de orientación utilízanse para crear organismos modificados xeneticamente introducindo secuencias específicas de ADN nos seus xenomas.Normalmente están compostos por un marcador xenético que permite a identificación das células modificadas, un marcador seleccionable que permite a selección das células modificadas e unha rexión de recombinación homóloga que permite a integración da secuencia de ADN desexada no xenoma do organismo obxectivo.Os vectores de orientación utilízanse habitualmente nos knockouts xenéticos, knockins xenéticos, edición de xenes e outras formas de enxeñería xenética.